Blog



Sterk(er) leven

Wat zou dat zijn? Ik denk dan aan woorden als een gezonde identiteit, emotionele balans, discipline, zelfvertrouwen, rust en ruimte voor de ander. Hoe voel jij je op dit moment en wat doe je als je je zwak voelt en slecht tegen het leven opgewassen?

Sterk leven is een leven met een fundament. Het is als een stevige boom die niet bij de eerste de beste storm omwaait. Het is als een boom die seizoenen doorstaat en elke keer weer op het juiste moment vrucht draagt. Hoe doet die boom dat? Door te wortelen en te groeien.

Het wortelen is niet zichtbaar van buitenaf, dat gebeurt onder de grond. Zo is het bij de mens ook. We hebben innerlijke versterking en verfrissing nodig om naar buiten toe sterk te leven. Keywords zijn hier volgens mij meditatie en stilte. In de afzondering komen we tot onszelf. Is er aandacht voor wat er bij ons van binnen leeft. Stilte komt in onze samenleving niet vanzelf. We zijn gewend aan altijd lawaai om ons heen. De hele dag door zoeken we prikkels, waardoor ons hoofd nauwelijks tot rust komt. Elk moment wordt gevuld met een impuls van buitenaf. Meditatie helpt om onszelf te begrijpen en te komen in het hier en nu. Meditatie komt van het Latijnse woord ‘meditari’ wat ‘nadenken, overdenken’ betekent. Het is de reflectie op het eigen leven, persoonlijk doe ik dit graag vanuit een ijkpunt buiten mijzelf, Gods perspectief op de dingen. Het is het ontdekken wat er diep in je leeft aan vragen, twijfels of verlangens. 

Meditatie kan ook zijn het bewonderen van de schepping of zelfs het proberen te doorgronden van de grote dingen die er in de wereld gebeuren op dit moment. Het kan verschillende vormen aannemen, maar heeft altijd als uitwerking dat je even tot stilstand komt. Het haalt je uit de haast van de dag, zodat als je de drukte van het leven weer instapt je de innerlijke rust weet te bewaren; het is de kunst om stil te staan en de tijd te nemen om te genieten van wat mooi is.

Stilte en meditatie maken ons van binnen sterk en leren ons van binnenuit naar buiten te leven. Als we deze keuze niet maken, om regelmatig te mediteren, kunnen wij niet luisteren naar God en naar onszelf. Dan zal van buitenaf antwoord gegeven worden op onze vragen. Dan zal onze omgeving bepalen hoe we ons voelen en raken we op het niveau van onze identiteit onszelf kwijt. Dan zullen we worden als een boom die met alle winden meewaait. Of nog erger: de stormen niet zal doorstaan.

Hoe vaak mediteer jij in je dagelijkse leven, sta jij even stil en overdenk je? En wat doe je dan? Sta je stil bij Gods woord, onderzoek je je hart, zie je de schoonheid van de natuur? 



Ik weet nog goed dat ik zelf een keuze moest maken wat ik ging studeren… zucht. Zou ik ontwikkelingsstudies gaan studeren of psychologie? Of toch maar luisteren naar mijn moeder die graag wilde dat ik tandarts werd? Ik had een vakkenpakket waarmee ik werkelijk elke studie kon kiezen die ik maar wilde. Dus dat gaf ook geen richting. Uiteindelijk koos ik op gevoel en interesse. Hoe handig was het geweest als ik iets meer duidelijkheid had over mijn eigen talenten, mijn eigen persoonlijkheidssterktes en wat voor mij motiverende omstandigheden zijn om in te werken. Eigenlijk het enige dat ik duidelijk had, was dat het betekenisvol werk moest zijn. Maar ja, dat kan als arts, als leraar of als ontwikkelingswerker.

Vorige week stond ik op een infomarkt voor jongeren die op zoek waren naar de juiste vervolgstudie. Het merendeel dat ik sprak had nog geen idee wat het zou moeten worden. Een deel van hen komt er zelf wel uit: ze kiezen goed of maken de opleiding in ieder geval netjes af en vinden later hun weg wel. 15% komt niet tot een keuze of haakt in het eerste jaar van de vervolgopleiding af. Ze hebben last van keuzestress, teveel mogelijkheden of te weinig zelfinzicht of zelfvertrouwen. Voor hen is  extra begeleiding bij het maken van een studiekeuze een aanrader. Een traject waarin je door middel van tests en drie gesprekken inzicht krijgt in jezelf. En vanuit dat zelfinzicht komen zelfsturing en zelfvertrouwen voort. 

Mocht jij het gevoel hebben tot die 15% te horen en wel wat hulp kunnen gebruiken, neem dan vrijblijvend contact met me op. 



Duizendmaal dank!  - Leven vanuit dankbaarheid 

Een paar jaar geleden kwam ik er achter dat mijn gevoel van tevredenheid achterbleef bij hoe mijn leven er uit zag. Ik heb drie fantastische zoons en een goede relatie met mijn man. We zijn allemaal gezond, hebben alles wat we nodig hebben en nog veel meer dan dat. Ik woon in een veilig land, heb een prima huis en betekenisvol werk. Natuurlijk is er bij ons ook weleens wat, is geen gezin perfect en zijn omstandigheden niet altijd rooskleurig. Maar toch was ik naar mijn zin niet blij genoeg met mijn leven, strookte mijn gevoel niet met de werkelijkheid. Er ontbrak iets: dankbaarheid.

Ik las in die tijd een boek over dankbaarheid en de schrijfster daagde me uit om 1000 dingen op te gaan schrijven waar ik dankbaar voor was. Die uitdaging ging ik aan. Ik deed er bijna 2 jaar over, maar het heeft mijn kijk enorm veranderd. Ik leerde de kleine dingen in het leven te zien, een prachtige opmerking van mijn zoon: Mam, als er een autopyrus bestond, wat zou het dan zijn? (Zoonlief komt net binnen en zijn oog valt op het zelf verzonnen woord. Hij grinnikt dat ik dit heb opgeschreven en zegt dat het autopieres moet zijn.)

 Ik leerde schoonheid te waarderen: de prachtige felle herfstkleuren die het bos geel, rood en bruin kleuren, de duizenden fijne druppeltjes die in het bosvennetje neerplonzen, de zonnestralen die tussen de bomen heen hun weg vinden naar de grond.

 Ik leerde om de tijd aan mij voorbij te laten gaan om oog te kunnen hebben voor deze dingen. Om ze tot me door te laten dringen. Ik ging me tijd gunnen om er van te genieten.

Sommige kerken in Nederland hebben de goede gewoonte om de eerste woensdag van november te danken voor de oogst en het werk. In Amerika vieren ze deze maand Thanksgiving, waarop ze danken voor de oogst en alle andere goede dingen die hen ten deel vallen. Waar ben jij dankbaar voor? Mooi om af en toe bij stil te staan. Of wat langer, zodat het een nieuwe manier van denken wordt. 









Ik ben niet druk, ik voel me niet druk, ik maak me alleen af en toe nog druk. 

Zo’n 20 jaar geleden (pfff, ik word oud…) heb ik een tijdje in Zuid-Amerika gewoond. Eén van de dingen die ik daar heerlijk vond was het levensritme. De mensen hebben de tijd, geen haast, mañana mañana. Ik wilde mijn hele leven wel in zo’n cultuur wonen, omdat ik dacht dat het hier simpelweg niet mogelijk was.

Ondanks dat andere mensen zich soms afvragen hoe ik het allemaal doe, blijkt nu dat het toch kan: al een paar jaar ervaar ik dat mijn leven in balans is. Voor een deel is dat zo gelopen, voor een deel heb ik daarvoor gekozen. Nou zou je denken dat dat alleen maar positief is en voelt, maar dat is niet zo. Op de vraag hoe het met mij gaat, kan ik niet het standaard antwoord geven: druk. Dit geeft mij soms het onbehaaglijke gevoel of ik wel genoeg doe. Of ik wel voldoende meetel in het dagelijkse leven. Of ik wel voldoende bereik..

Anderzijds is het heerlijk: ik heb aandacht en ruimte voor de mensen om mij heen en in het bijzonder voor mijn kinderen. Ik heb tijd om te reflecteren op mezelf, op wat ik wil en de dingen die er spelen. Hiervoor begin ik regelmatig de dag met een ochtendwandeling, lekker in de natuur. Ik heb waardevol werk waarin ik wat kan betekenen voor anderen. Ik voel mij niet geleefd, ik leef.

Ik heb echt moeten leren om het leven elke week te nemen zoals het kwam. En daaruit ontstond ruimte, tijd, aandacht en energie. Meer is minder. Of zoals Tozer het zo mooi zegt: It will cost something to walk slow in the parade of the ages, while excited men of time rush about confusing motion with progress. Dus ik ben niet druk en ik voel me niet druk, ik maak me alleen af en toe nog druk. Wie weet leer ik dat ook nog af...

Dus mocht je je afvragen of het mogelijk is, dat is het! Mocht je ernaar verlangen, dan zeg ik: ga ervoor!



Als leidinggevende wil je invloed hebben. 60% van je invloed heb je door wie je bent, 30% door je gedrag en 10% door wat je zegt. Als deze drie dimensies met elkaar overeenkomen, dan heb je optimale invloed vanuit je eigen identiteit.

Er is tegenwoordig veel aandacht voor authentiek leidinggeven. Wie je bent, wat je zegt, en wat je doet hoort met elkaar overeen te komen. Een persoon uit één stuk die tijdens het werk, thuis, bij vrienden of onder het sporten dezelfde is.

3 tips voor authentiek leidinggeven:

- Doe het vanuit je hart. Wees niet bang om je kwetsbare kant te laten zien en wees oprecht geïnteresseerd in je collega’s. Feedback gaat beter als er een onderlinge relatie ligt.

- Ken je potentieel. Je talenten, waarden, persoonlijkheidssterktes en motiverende werkomstandigheden bepalen samen welke baan optimaal bij jou past. Maar ook binnen jouw werk hoe jij het beste de dingen kunt oppakken en er invulling aan kunt geven. Hoe meer je van jezelf kwijt kunt in je job, hoe meer intrinsiek gemotiveerd je bent.

- Werk aan een stevig karakter. Nog steeds ligt er bij leidinggeven een sterke nadruk op competenties als innoveren, strategieontwikkeling en communicatieve vaardigheden. Maar competenties en karakter behoren samen op te gaan. Zonder karakter krijgt trots of onzekerheid de overhand. Een sterk karakter helpt je te leven en handelen naar de waarden waar je voor staat. Mensen zullen eerder geneigd zijn om je te vertrouwen en naar je te luisteren.

Als je wilt groeien in authentiek leiderschap, neem gerust contact met me op😉!